Kæri lesandi,
Takk fyrir ekkert, ég kann virkilega vel að meta það. Héðan frá Flyglinum er harla fátt að frétta. Helst það kannske að rafhlaðanum í farsímanum hans Agnars er orðin ferlega léleg. Einhver myndi eflaust segja ónýt, en sá væri að ýkja. Hún er sannarlega léleg, síminn endist ekki nema örfáar mínútur í tali, en ónýt er hún ekki. Agnar lætur sér ástand rafhlöðunnar í öllu falli í nokkuð léttu rúmi liggja. Hann hvort eð er hringir fremur sjaldan, og fær jafnvel enn færri símtöl sjálfur. Verst þætti Agnari að líkindum að missa klukkuna, en fyrst og fremst gegnir síminn hlutverki vasaúrs fyrir Agnar. Síminn er orðinn ansi gamall, altént af farsíma í notkun á Íslandi að vera. Agnar, svo það fari ekki á milli mála, er undirritaður. Hér eru engar hrossaflugur.
Kveðja,
Atli Sigþórsson
E.s. Reykjavík er ömurleg, lág og ljót og asnaleg. Verst af öllu er þó að hún er hér og nú en ekki þar og þá.
No comments:
Post a Comment